جوشکاری ترمیت به مجموعه فرآیندهایی گفته می شود كه در آن جوش از فلز مذابی كه توسط یك واكنش شیمیایی به شدت گرمازا به وجود آمده است، تشكیل می شود. این نوع جوشكاری بیشتر مشابه ریخته گری بوده و دور دو قطعه ای كه باید به هم جوش داده شوند، یك قالب قرار دارد كه فلز مذاب ناشی از این واكنش شیمیایی به این قالب هدایت شده و پس از سرد شدن فلز مذاب داخل قالب جوش شكل می گیرد.
واكنش شیمیایی یا ترمیت اغلب بین اكسید یك فلز و فلز احیا كننده مانند آلومینیوم انجام می شود. برای انجام واكنش از یك پودر كه به سرعت محترق شده به عنوان چاشنی استفاده می شود و همین عامل گرمای لازم برای شروع واكنش را فراهم می آورد.
انواع ترمیت برای جوشکاری ترمیت
- ترمیت ساده
شامل مخلوط پودر های اكسید آهن و آلومینیوم
- ترمیت فولاد كم كربن
شامل ترمیت ساده به اضافه پودر فولاد كم كربن یا مقداری پودر منگنز
- ترمیت چدن
شامل ترمیت ساده به اضافه مقداری پودر فولاد سیلیسیوم دار و فولاد كم كربن
- ترمیت جوشكاری خطوط راه آهن
شامل تركیبات ترمیت ساده به اضافه مقداری پودر كربن، منگنز و عناصر آلیاژی دیگر به منظور افزایش سختی فلز جوش
- ترمیت جوشکاری كابل های برق
شامل پودر های اكسید مس و آلومینیوم
انواع جوشکاری ترمیت
فرایند جوشكاری ترمیت در صنعت اغلب به دو صورت انجام میشود. در نوع اول از فلز ذوب شده به شکل مستقیم برای اتصال دو قطعه استفاده می شود. در نوع دوم از فلز ذوب شده به منظور گرم كردن و به درجه حرارت آهنگری رساندن قطعات استفاده شده و سپس با اعمال فشار به قطعات اتصال شكل میگیرد.
مراحل جوشكاری ترمیت
- تمیز كردن سطح قطعات از آلودگی و اكسید
- آماده كردن قالب (قالب ها به صورت دستی ساخته شده یا به صورت آماده برای اشكال و قطعات خاص موجود هستند.)
- ایجاد فاصله مناسب بین قطعات و قرار دادن قالب دور قطعات
- پیشگرم كردن قالب
- ریختن مواد ترمیت در محفظه احتراق
- قرار دادن چاشنی
- روشن كردن چاشنی به منظور احتراق ترمیت
- بازكردن قالب پس از سرد شدن مذاب حاصل از واكنش
- تمیزكردن و پرداخت كردن سطح قطعات و اتصال
مزیت ها و محدودیت های جوشکاری ترمیت
مزیت اصلی فرایند جوشكاری ترمیت نسبت به سایر روش های جوشکاری عدم نیاز به انرژی الکتریکی و عدم نیاز به مولدهای مربوطه برای جوشكاری است و پودر و قالب های این فرایند را می توان در هر مكانی، (برای مثال در طول ریل راه آهن برای تعمیر ریل شكسته) به كار برد. از جمله محدودیت های این روش نیز می توان به ناتوان بودن در جوش دادن مقاطع نازك اشاره كرد، زیرا انرژی جوش زیاد بوده و فقط برای مقاطع ضخیم مانند ریل ها و میل لنگ های شكسته و كابل های برق كاربرد دارد.
موارد کاربرد جوشکاری ترمیت
- جوش و تعمیر ریل های شكسته
- جوش لب به لب لوله های جدار ضخیم
- جوش و تعمیر میل لنگ های شكسته
- جوش و تعمیر شاسی ماشین ها
- جوش و اتصال قطعات ریخته گری شده كه به خاطر طول بلند و بزرگ بودن نمی توانند در یك مرحله قالب گیری و ریخته گری شوند.
- برای جوش كابل های ضخیم برق به یكدیگر یا یك هادی دیگر
- برای جوش و اتصال میلگردهای تقویت كننده بتن در سازه ها ساختمانی به یكدیگر
از اینکه این مقاله را مطالعه نمودید متشکریم، اگر انتقاد و پیشنهادی در پیرامون این مقاله دارید در قسمت دیدگاه بنویسید.