جوشکاری ترمیت به مجموعه فرآیندهایی گفته می شود که در آن جوش از فلز مذابی که توسط یک واکنش شیمیایی به شدت گرمازا به وجود آمده است، تشکیل می شود. این نوع جوشکاری بیشتر مشابه ریخته گری بوده و دور دو قطعه ای که باید به هم جوش داده شوند، یک قالب قرار دارد که فلز مذاب ناشی از این واکنش شیمیایی به این قالب هدایت شده و پس از سرد شدن فلز مذاب داخل قالب جوش شکل می گیرد.
واکنش شیمیایی یا ترمیت اغلب بین اکسید یک فلز و فلز احیا کننده مانند آلومینیوم انجام می شود. برای انجام واکنش از یک پودر که به سرعت محترق شده به عنوان چاشنی استفاده می شود و همین عامل گرمای لازم برای شروع واکنش را فراهم می آورد.
انواع ترمیت برای جوشکاری ترمیت
- ترمیت ساده
شامل مخلوط پودر های اکسید آهن و آلومینیوم
- ترمیت فولاد کم کربن
شامل ترمیت ساده به اضافه پودر فولاد کم کربن یا مقداری پودر منگنز
- ترمیت چدن
شامل ترمیت ساده به اضافه مقداری پودر فولاد سیلیسیوم دار و فولاد کم کربن
- ترمیت جوشکاری خطوط راه آهن
شامل ترکیبات ترمیت ساده به اضافه مقداری پودر کربن، منگنز و عناصر آلیاژی دیگر به منظور افزایش سختی فلز جوش
- ترمیت جوشکاری کابل های برق
شامل پودر های اکسید مس و آلومینیوم
انواع جوشکاری ترمیت
فرایند جوشکاری ترمیت در صنعت اغلب به دو صورت انجام میشود. در نوع اول از فلز ذوب شده به شکل مستقیم برای اتصال دو قطعه استفاده می شود. در نوع دوم از فلز ذوب شده به منظور گرم کردن و به درجه حرارت آهنگری رساندن قطعات استفاده شده و سپس با اعمال فشار به قطعات اتصال شکل میگیرد.
مراحل جوشکاری ترمیت
- تمیز کردن سطح قطعات از آلودگی و اکسید
- آماده کردن قالب (قالب ها به صورت دستی ساخته شده یا به صورت آماده برای اشکال و قطعات خاص موجود هستند.)
- ایجاد فاصله مناسب بین قطعات و قرار دادن قالب دور قطعات
- پیشگرم کردن قالب
- ریختن مواد ترمیت در محفظه احتراق
- قرار دادن چاشنی
- روشن کردن چاشنی به منظور احتراق ترمیت
- بازکردن قالب پس از سرد شدن مذاب حاصل از واکنش
- تمیزکردن و پرداخت کردن سطح قطعات و اتصال
مزیت ها و محدودیت های جوشکاری ترمیت
مزیت اصلی فرایند جوشکاری ترمیت نسبت به سایر روش های جوشکاری عدم نیاز به انرژی الکتریکی و عدم نیاز به مولدهای مربوطه برای جوشکاری است و پودر و قالب های این فرایند را می توان در هر مکانی، (برای مثال در طول ریل راه آهن برای تعمیر ریل شکسته) به کار برد. از جمله محدودیت های این روش نیز می توان به ناتوان بودن در جوش دادن مقاطع نازک اشاره کرد، زیرا انرژی جوش زیاد بوده و فقط برای مقاطع ضخیم مانند ریل ها و میل لنگ های شکسته و کابل های برق کاربرد دارد.
موارد کاربرد جوشکاری ترمیت
- جوش و تعمیر ریل های شکسته
- جوش لب به لب لوله های جدار ضخیم
- جوش و تعمیر میل لنگ های شکسته
- جوش و تعمیر شاسی ماشین ها
- جوش و اتصال قطعات ریخته گری شده که به خاطر طول بلند و بزرگ بودن نمی توانند در یک مرحله قالب گیری و ریخته گری شوند.
- برای جوش کابل های ضخیم برق به یکدیگر یا یک هادی دیگر
- برای جوش و اتصال میلگردهای تقویت کننده بتن در سازه ها ساختمانی به یکدیگر
از اینکه این مقاله را مطالعه نمودید متشکریم، اگر انتقاد و پیشنهادی در پیرامون این مقاله دارید در قسمت دیدگاه بنویسید.